Zadaniem organizatorów jest ustanowienie światowego osiągnięcia sportowego i jednocześnie stworzenie pozytywnego i żywego przykładu międzynarodowej współpracy pomiędzy krajami uczestników projektu.

Przedsięwzięcie, to wymaga najwyższego profesjonalizmu od wszystkich uczestników,dlatego do projektu dołączyli najlepsi specjaliści lotnictwa z Europy i Gruzji, z których każdy jest wybitną indywidualnością.

Centrum kontroli lotów znajduje się w Europie. W skład centrum wchodzą doświadczeni lotnicy, meteorolodzy, nawigatorzy i operatorzy. Ich zadaniem jest sporządzenie raportu o pogodzie na trasie, obliczenie ścieżki lotu i przesłanie tych informacji do osób znajdujących się na pokładzie balonu. W razie potrzeby centrum kontroli lotów nadzoruje również działania ratownictwa morskiego.

Jedno dodatkowe centrum znajduje się na czarnomorskim wybrzeżu Gruzji na międzynarodowym lotnisku w Batumi.

Do pomyślnego przeprowadzenia lotu niezbędna jest pomoc rządu.

1) Czas i miejsce wydarzenia.
czas wydarzenia - styczeń - luty 2023 r.
start: zachodnie wybrzeże Morza Czarnego (Rumunia, Bułgaria)
lądowanie: regiony Poti i Batumi ( Gruzja).
lądowanie awaryjne (Turcja)

2) Odpowiednie warunki startu/lądowania
Start:
- biorąc pod uwagę przeważający kierunek mas powietrza, położenie geograficzne punktów startowych pozwala na wykonanie lotu w wybranym kierunku
- ukształtowanie terenu całego wybrzeża jest odpowiednie do startu. Istnieje możliwość wyznaczenia rezerwowych stanowisk startowych w przypadku zmian kierunku wiatru.

Lądowanie:
- topografia wybrzeża czarnomorskiego Gruzji w okolicach Poti - Kobuleti - równinna i z niską roślinnością, nadaje się do lądowania balonów na ogrzane powietrze. Dobrze rozwinięta sieć autostrad i innych dróg pozwala grupie wsparcia lotu (ekipie naziemnej) na szybkie podjęcie balonu i jego załogi.
- Lądowanie w rejonie Batumi jest skomplikowane ze względu na bliskość gór. Lądowanie w tym miejscu wymaga specjalnych umiejętności wykorzystania bryzy morskiej i przybrzeżnej.
- Lądowanie na tureckim wybrzeżu Morza Czarnego wymaga specjalnej zgody władz tureckich.

3) Odległość, wysokość i czas lotu
odległość lotu: w zależności od miejsca startu/lądowania wynosi ok. 1400 km
wysokość lotu: do 6000 m (z aparatem tlenowym)
przewidywany czas lotu: ok. 40 godzin

4) Ograniczenia w przestrzeni powietrznej, zgody na wykorzystanie przestrzeni powietrznej
trasa lotu przebiega przez przestrzeń powietrzną Rumunii, Bułgarii, Turcji, Ukrainy, Rosji i Gruzji, co wymaga uzgodnienia z władzami lotniczymi każdego z tych krajów. Odchylenie od trasy lotu może spowodować wejście balonu w przestrzeń powietrzną Turcji, co należy wziąć pod uwagę.

5) Pogoda na trasie lotu
Do wyznaczenia trasy lotu wymagane są następujące dane statystyczne
- średnia prędkość wiatru, przeważający kierunek wiatru;
- temperatura powietrza;
- wilgotność powietrza;
- czas trwania dnia;
- czas wschodu/zachodu słońca;
- rodzaj i ilość opadów atmosferycznych;
- warunki morskie (temperatura wody, warunki falowania)
Należy w szczególności zbadać warunki morskie przy prędkości wiatru dochodzącej do 70 km/h na wysokości lotu.
Dane te są niezbędne do ustalenia
a) możliwości udzielenia pomocy załodze statku powietrznego przez służby ratownicze w przypadku lądowania awaryjnego oraz
b) niezbędnego wyposażenia ratunkowego na pokładzie.

6) Balon
Dane techniczne balonu na ogrzane powietrze:
- pojemność powłoki 9000 m3
- certyfikat typu;
- świadectwo rejestracji;
- ważne świadectwo zdatności do lotu;
- ubezpieczenie zgodnie z wymaganiami państwa przelotu/kraju rejestracji.
Aerostat powinien być wyposażony w następujące urządzenia nawigacyjne, radiowe i ratunkowe:
- odbiornik gps;
- lokalizator gps;
- wariometr;
- transponder;
- termometr dla wnętrza powłoki;
- radio pokładowe zapewniające stabilne połączenie radiowe z ekipą naziemną, łodzią eskortową centrum kontroli lotu oraz ze służbami aeronawigacyjnymi na trasie lotu;
- telefon satelitarny;
- pokładowe światła nawigacyjne;
- pokładowe światła lądowania;
- komputer pokładowy z elektroniczną mapą strefy lotu;
- mapa strefy lądowania;
- kamera wideo;
- zestaw baterii/akumulatorów gwarantujących nieprzerwane funkcjonowanie powyższych urządzeń podczas lotu;
- kombinezony/odzież wodoodporna;
- kamizelki ratunkowe;
- tratwa ratunkowa;
- satelitarne indywidualne nadajniki ratunkowe;
- gaśnica, tkanina ognioodporna;
- wodę i żywność dla 2 osób na 3 dni;

7)  Paliwo
propan - g31, g35
ilość - do ustalenia
liczba cylindrów - do ustalenia

8) Piloci
piloci uczestniczący w projekcie powinni posiadać:
- wystarczające umiejętności do wykonania tego wyjątkowego zadania;
- ważną licencję pilota.

9) Grupa wsparcia lotu

Zespół wsparcia lotu ma kluczowe znaczenie dla przygotowania i zarządzania lotem.
jego zadania są następujące:
- zbadanie warunków atmosferycznych w strefie lotu;
- ustalenie czasu i miejsca startu;
- podawanie co godzinę komunikatów pogodowych na trasie lotu;
- wsparcie nawigacyjne lotu;
- kontrola wyposażenia ratunkowego i koordynowanie działań ratunkowych w sytuacjach awaryjnych na morzu i lądzie;
grupa składa się z:
- kierownik grupy;
- nawigatorzy lotniczy (2 osoby);
- meteorologów lotniczych (2 osoby);
- radiooperatorzy (2 osoby);
- zespół startu i lądowania (8-10 osób)
- międzynarodowi obserwatorzy sportowi (2 osoby).
grupa wyposażona jest w:
- radiotransmitery zapewniające stałą łączność radiową z balonem;
- mobilne. telefony komórkowe;
- samochody;
- komputery z elektroniczną mapą strefy lotów;
- mapy strefy lądowania;
- odbiorniki gps;
- przenośna radiostacja.
W trakcie przygotowania do lotu grupa jest rozlokowana zgodnie z decyzją kierownika grupy. Bezpośrednio przed lotem i w trakcie lotu grupa jest rozlokowana w zależności od okoliczności:
- na miejscu startu - Rumunia;
- w miejscu lądowania – Gruzja;

10) Wyżywienie i zakwaterowanie
zakwaterowanie pilotów i grupy wspierającej w miejscach startu/lądowania:
- hotel, kwatery prywatne, etc.;
- nie dalej niż 10-12 km od planowanych miejsc startu/lądowania. Preferowane jedno miejsce dla wszystkich.
Wyżywienie: śniadanie, obiad, kolacja o odpowiedniej porze na koszt organizatorów.

Problem # 1
Latanie nad morzem zawsze wiąże się z dużym niebezpieczeństwem. W przypadku niepowodzenia, pod nogami jest tylko woda! A ponieważ lot zaplanowany jest na zimę, a nawet przed cyklonem, to pod nogami jest nie tylko woda, ale zimna i szalejąca woda!

Problem # 2
Lot odbywa się na przestrzeni powietrznej nad Morzem Czarnym, która ma wydzieloną tak zwaną "kontrolowaną przestrzeń powietrzną". Należy ona do krajów czarnomorskich: Rumunii, Bułgarii, Ukrainy, Rosji, Turcji, Gruzji. A ponieważ trajektoria lotu zależy od prądów powietrza, a więc nie może być precyzyjnie określona z góry, każdy z tych krajów musi wydać pozwolenie na lot w swojej "kontrolowanej przestrzeni powietrznej". Jest to trudny proces, ponieważ pozwolenie jest wydawane nie tylko przez władze lotnictwa cywilnego, ale także przez siły wojskowe i służby specjalne każdego kraju. A te jak zwykle nie są gotowe do współpracy.

UG

Problem # 3
Aby zrealizować cel - osiągnąć morskie wybrzeże Gruzji startując z odległości 1400 km, wymagany jest najwyższy profesjonalizm pilotów i zespołu kontroli lotów, plus fantastyczne szczęście. Ale nawet w przypadku sukcesu, piloci napotkają na ogromne trudności przy lądowaniu w pobliżu Batumi. Bliskość gór do wybrzeża morskiego zmniejsza możliwość bezpiecznego lądowania. W zależności od pory dnia, podchodząc do brzegu, piloci muszą rozwiązać trudne zadanie: zejść i wejść w ścieżkę schodzenia nad morzem i usiąść na wąskim pasie plaży, wykorzystując bryzę morską, czy wejść w głąb lądu na wysokości, a następnie, wykorzystując bryzę przybrzeżną, wrócić do lądowania w tym samym miejscu. Piloci będą musieli rozwiązać